ગીત / હેમંત ગોહિલ

મારશો મા કોઈ મને મ્હેણું .....
આંસુ તો બાઈ ,મારી સોળવટી આંખનું સાચુક્લું સાવ છે ઘરેણું .....

ફૂલ જેવું નામ દઈ શમણાંને રોજ સૌ ,
અંજળના જળ થકી સીંચતા ;
મ્હેક જેવી ડાળખીમાં ઝૂલાવી જાતને ,
સૌ સૌની રીતે સૌ હીંચતા .
મારી ભીતર એક યમુનાનું વ્હેણ અને વ્હેણે ઘૂમરાય છે વેણું ...

પંખીની પાંખમાંથી વેરાતું આભ ,
એમાં વાયરાઓ લાભ -શુભ ચીતરે ;
મારી ઈચ્છાનું એક ફરફરતું પિચ્છ અને
ઊઘડતા મેઘ ધનુષ્ય ભીતરે
ચીલાને કેમ કરી સમજાવું બાઈ ,કે મારગ ઊંચકીને હાલી રેણુ .....