Wednesday 3 April 2013

એક ગઝલના / હેમંત ગોહિલ 'મર્મર '


એમના બસ ઘર લગી લંબાય શેરી ,
ગામની છે તોય ના સમજાય શેરી .

છોકરી એકાદ નક્કી સોળની થઇ ,
આમ નહિતર આટલી શરમાય શેરી ?

એક મારા નામનો બા સાદ પાડે ,
જો , પછી જો કેટલી છલકાય શેરી .

જાન ઉઘલીને પહોંચી ગામ પાદર ,
એક માની આંખમાં ભૂંસાય શેરી .

ફૂંક મારું એમના હું નામની તો -
એક પળમાં વાંસળી થઇ જાય શેરી .

દોસ્ત આવી તું કરી લે આજ થપ્પો ,
ધૂળને ખંખેરતા પકડાય શેરી .

No comments:

Post a Comment