એક ગઝલના / હેમંત ગોહિલ 'મર્મર '
એમના બસ ઘર લગી લંબાય શેરી ,
ગામની છે તોય ના સમજાય શેરી .
છોકરી એકાદ નક્કી સોળની થઇ ,
આમ નહિતર આટલી શરમાય શેરી ?
એક મારા નામનો બા સાદ પાડે ,
જો , પછી જો કેટલી છલકાય શેરી .
જાન ઉઘલીને પહોંચી ગામ પાદર ,
એક માની આંખમાં ભૂંસાય શેરી .
ફૂંક મારું એમના હું નામની તો -
એક પળમાં વાંસળી થઇ જાય શેરી .
દોસ્ત આવી તું કરી લે આજ થપ્પો ,
ધૂળને ખંખેરતા પકડાય શેરી .
No comments:
Post a Comment